| پـــیــدا شـده انـگـار گـلهای بهـاری | از تــن بـدریــدهْ مــنـقـارْ ، قــنـاری |
| پنهان شده بـرف و پـیـدا شـده سبزه | بشکفته شکـوفه ، در بــاغِ کـنـاری |
| بلبل به غنایـی ، پـوپـک بـه صـدایی | هر گل به تــمـنا ، فرمان دهد آری |
| بــر پـیـکـر دنـیـا ابـری زده سـایـه | رنگی شده از اشک هفرنگِ غباری |
| پوشیده بـه تـن کـوه دامـان مـه آلـود | هر گوشه روان است بـاران بهاری |
| ما تازه نـفـس باز پیمان به تو بستیم | تـا سـیــن سلامتْ در کـاسه گـذاری |
| نـو کـن تن دـیروز ای خالق امروز | مـا را بـه همیـن حـالْ تنها مگذاری! |